Χαλάρωση, επικοινωνία, ευδαιμονία! 3 πράγματα που έμαθα κάνοντας θέατρο
Πιστεύεις ότι όσοι κάνουν θέατρο (επαγγελματίες, ερασιτέχνες, σπουδαστές σε δραματική σχολή), μπορούν να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους μόνο πάνω στο θεατρικό σανίδι; Ξανασκέψου το!
Η επαφή με το θέατρο και η διδασκαλία τεχνικών θεάτρου περιλαμβάνει τη γνωριμία και την εξοικείωση με πολύ σημαντικά “εργαλεία” για τη ζωή όλων των ανθρώπων.
Όταν μαθαίνεις υποκριτική και θέατρο, μαθαίνεις πολλά περισσότερα από το να παίζεις ένα ρόλο. Και οι γνώσεις αυτές είναι χρήσιμες και έχουν εφαρμογή σε κάθε πεδίο της ζωής.
Έλα να ανακαλύψεις μόνος σου πώς η επαφή με το θέατρο και την υποκριτική θα βελτιώσει τη ζωή σου και θα αυξήσει την ευτυχία σου.
1. Χαλάρωση
Για τον ηθοποιό είναι κεφαλαιώδους σημασίας η σωματική και ψυχική χαλάρωση για να αποδώσει ένα ρόλο. Δεν πρέπει να συνδέουμε τη χαλάρωση με την πλαδαρότητα και τη νωθρότητα. Πραγματικά χαλαροί είμαστε όταν έχουμε απελευθερώσει το σώμα και τη σκέψη από τα “εμπόδια” τους, από το άγχος, την αμφιβολία, το σφίξιμο και τον δισταγμό. Σκεφτείτε όταν είστε χαλαροί, νοιώθετε ότι είστε πιο συνειδητοποιημένοι και συγκεντρωμένοι. Νοιώθετε ότι η ψυχή σας ανοίγει σε νέους δημιουργικούς δρόμους και μπορείτε να κινηθείτε ελεύθερα και να δοκιμάσετε διαφορετικές πτυχές του χαρακτήρα σας. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν είστε χαλαροί σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά, το μυαλό “προλαβαίνει“ να συμπεριλάβει κρυμμένες δυνάμεις του και να κάνει πλουσιότερες νοητικές διεργασίες. Αν θέλετε να επιτυγχάνετε κατά βούληση τη χαλάρωση πρέπει να διδαχθείτε ειδικές τεχνικές που αποτελούν μέρος της βασικής εκπαίδευσης ενός ηθοποιού.
2. Επικοινωνία
Ο ηθοποιός είναι ο μεσάζων μεταξύ του λόγου του συγγραφέα και του κοινού. Επικοινωνεί και εκπέμπει σήματα σωματικά και λεκτικά μέσα από τις δοσμένες περιστάσεις του ρόλου και του έργου που ερμηνεύει. Και όχι δεν είναι όλοι οι ηθοποιοί, εξωστρεφείς, ζωηροί τύποι. Αλλά όταν η δουλειά σου είναι να σταθείς σε μια σκηνή ή στην κάμερα και να ψυχαγωγήσεις ανθρώπους, μαθαίνεις να επικοινωνείς αποτελεσματικά. Οι ηθοποιοί ξέρουν πώς και πότε πρέπει να μιλήσουν. Το έχουν κάνει εκατοντάδες φορές, πότε ως πλούσιοι διευθυντές, πότε ως δυστυχισμένοι καθημερινοί άνθρωποι, πότε ως ξωτικά και τρελοί γελωτοποιοί. Είναι χαμαιλέοντες στη μεταμόρφωση και έχουν αναγάγει την επικοινωνία σε επιστήμη για να μπορούν να μπαίνουν στο πετσί ενός ρόλου. Ο χρονισμός, η παύση, η χρωματική ποικιλία της φωνής, η ένταση, η χειρονομία, η στάση σώματος και η ορθοφωνία είναι μερικές μόνο από τις έννοιες που ένας ηθοποιός μαθαίνει. Η επικοινωνία όμως είναι απαραίτητη σε όλους, όχι μόνο στους ηθοποιούς. Αρκεί κανείς να σκεφτεί πόσες φορές έχει νοιώσει ότι αυτό που προσπαθεί να εκφράσει, δεν φτάνει στον συνομιλητή του. Επίσης υπάρχουν επαγγέλματα που έρχονται σε επαφή με κόσμο, είτε ακροατήριο σε μια διάλεξη ή ένας προς έναν στην περίπτωση του κλάδου υπηρεσιών και πωλήσεων. Όλοι ανεξαιρέτως έχουμε να ωφεληθούμε στη ζωή μας, από τις τεχνικές που διδάσκονται και εφαρμόζουν οι ηθοποιοί για να ερμηνεύσουν τους ρόλους τους.
3. Ευδαιμονία
Η Βικιπαίδεια λέει: «Ευδαιμονία είναι η κατάσταση άνθισης, καλής τύχης ή επιτυχημένης κοινωνικής κατάστασης. […] είναι η πλήρης άνθηση της ανθρώπινης προσωπικότητας, η ολόπλευρη ενεργοποίηση των κυριότερων ανθρώπινων δυνατοτήτων. […] Αυτό μπορεί να σημαίνει προσωπική ανάπτυξη και κατανόηση του εαυτού μας και των στόχων μας».
Ο ορισμός αυτός της ευδαιμονίας που εμπεριέχει την έννοια της ολοκλήρωσης και της ολόπλευρης ανάπτυξης, μας περιγράφει και την κατάσταση στην οποία ένας ηθοποιός προσπαθεί να περιέλθει ερμηνεύοντας έναν ρόλο. Θέλει δηλαδή να τον κατανοήσει και να αποδώσει πλήρως την προσωπικότητα, τους στόχους και τις επιδιώξεις του χαρακτήρα που ερμηνεύει.
Οι Αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγαλύτερη αξία στον όρο ευδαιμονία που περιέχει την έννοια την ολοκλήρωσης και όχι στον όρο ευτυχία όπου δεν μπορούν να συνυπάρχουν θετικά και αρνητικά αισθήματα. Η υπερβολική εξάρτησή μας από το κυνήγι της ευτυχίας, μπορεί να μας στερήσει σημαντικές εμπειρίες και να μας απομακρύνει από το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε τις πραγματικές ικανότητες μας.
Η ευδαιμονία είναι η κατάσταση εκείνη της ανθρώπινης ύπαρξης που πηγάζει από την ανάγκη μας να εκφράσουμε όλο το ανθρώπινο δυναμικό μας, χωρίς να αφαιρούμε τον πόνο από αυτό. Η ευδαιμονία μας κάνει να νοιώθουμε ότι πολλά από τα πιο σημαντικά έργα της ζωής μας δε θα μας προκαλούν πάντα χαρά, όμως αξίζει να τα κυνηγήσουμε.
Μέσα όμως από την ευδαιμονία, όπου αναγνωρίζουμε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, ανοίγουμε το νου και τις αισθήσεις μας και τη χαρά και την ευτυχία.
Αλίκη Κατσαβού, Ηθοποιός-Δασκάλα υποκριτικής
